ช่วงรอยต่อเดือนตุลาคม-พฤศจิกายน 2567 ผมวางแผนใช้ชีวิตลัลล้าล่าตะวัน เที่ยวสัญจร ตะลอนลุยดุ่มดุ่ยไปเรื่อยแบบไม่มีแผนในเรื่องปลายทาง ประมาณว่า นกขมิ้นเหลืองอ่อนค่ำไหน เอนนั่น หิวก็กิน สะดุดตาพิกัดใดก็แวะ ถ่ายรูป เช็คอิน โพสต์ลงเฟสบุ้คลงแอพติ๊กต่อกแบ่งปันให้กลุ่มเพื่อนๆได้ดูชม เป็นสะพานบุญเสบียงธรรม ระฆังทาน
จากเชียงราย เหนือสุดในสยาม ลงดอยไปลงเล แหลงใต้ ได้แลนด้อมอรรถรสชีวิตให้มีชีวาอีกรูปแบบหนึ่ง
ตะลอนลุยดุ่มดุ่ยทัวร์ของผมทริปนี้ ใช้รถอีซูซุไฮเลนเดอร์คู่ใจให้โชคเป็นพาหนะ แบบขับไปฮัมเพลงของศุ บุญเลี้ยงไป ไม่ซิ่งไม่เร่งแซง ไม่จี้ท้ายใครๆให้เสียบรรยากาศทัศนาสองฟากทาง
ด้วยความที่เป็นคนมักแอ่วมักเมมโมรี่ความสุขความประทับใจลงในโทรศัพท์มือถือไว้ส่องดูทบทวนฟิลลิ่งชีวิตในแต่ละจังหวัดที่ผ่าน ก็หวนคิดถึงแอเรียเชียงรายกับมนต์เสน่ห์ด้านการท่องเที่ยวที่มีเปอะเลอะเปอะเต๋อ เขย่าและกรองดูแล้ว จังหวัดเชียงรายของเรามีจุดขายมีแม่เหล็กทางด้านการท่องเที่ยวไม่น้อยหน้าจังหวัดอื่นใดในประเทศไทย
เรื่องน้ำท่วมเชียงราย ก็ต้องบอกเล่าเก้าสิบกันแบบตรงไปตรงมาว่า คนทั้งประเทศส่วนใหญ่เขาเข้าใจว่า น้ำล้นตลิ่งแม่น้ำแม่สายและแม่น้ำแม่กก คือ น้ำท่วมเชียงรายแบบเต็มบ้านเต็มเมือง ถนนหนทาง ที่พักที่เที่ยวไม่สะดวก
ประมาณว่า ไปแอ่วเชียงรายไม่ได้ นักท่องเที่ยว คืนตั๋ว เปลี่ยนแผน เพราะข่าวประโคมและคำว่า “น้ำท่วมเชียงราย” ซึ่งจริงๆแล้ว อากาศ อาการ อากัปกริยา มวลรวมหรือบริบทองคาพยพของพลวัตปัจจัยการท่องเที่ยวในพื้นที่เชียงรายยังมีอีกหลากหลายพิกัด เป็นคำถามที่ผมได้พูดคุยโอภาปราศรัยกับหลายๆคนคู่สนทนาในทริปดุ่มดุ่ยตะลอนทัวร์ภาคใต้ของผม เขาถามไถ่และเข้าใจอย่างนี้จริงๆ ก็ไม่เป็นไรครับ เป็นหน้าที่ของหน่วยงานเกี่ยวข้องทุกภาคส่วน และประชาชนชาวเชียงราย ที่ต้องช่วยกันทุกรูปแบบคู่ขนานไปกับการฟื้นฟูพื้นที่ ทำอย่างไรให้นักท่องเที่ยวเขาเข้าใจว่า เชียงรายมีพื้นที่ลัลล้า 18 อำเภอ ประสบภัยธรรมชาติแบบปิดตลาดปิดถนน 2-3 อำเภอ เท่านั้น
ช่วงกลางเดือนตุลาคม 2567 ผมไปฟาร์มแกะออสเตรเลียกับอะบอนโซ นักท่องเที่ยว นักนิยมชมฟ้าชมอากาศชมม่อนดอย และถ่ายรูปถ่ายคลิป นับพันคน จนรถแน่นครึดละลานตีนดอยยันยอดภู เห็นเพจสื่อโซเชี่ยลภาคพลเมืองโพสต์ชวนเชิญบอกต่อแล้วน่าชื่นใจ เกิดพลังบวก ไม่ใช่ตะบี้ตะบันโพสต์แต่ทะเลโคลน กระแสน้ำกระชากบ้านเรือน วนไปวนมา การสื่อสารข่าวและการประชาสัมพันธ์ จึงเป็นกึ๋นและความรับผิดชอบร่วมกันของทุกภาคส่วนจริงๆ สื่อเขาก็ทำหน้าที่ไปตามวิชาชีพและจรรยาบรรณของเขา ภาครัฐราชการ ภาคเอกชน ผู้ประกอบการ ภาคประชาสังคม อปท.ทุกระดับ สมาคม มูลนิธิ ก็ต้องขับเคลื่อนตีปี๊บในเชิงบวก สร้างความรู้ความเข้าใจแก่คนทั้งประเทศ
ปลายฝนต้นหนาว เสน่ห์เชียงรายกับข่าวน้ำท่วมและการฟื้นฟูสภาพที่เคยฟุบแฟบ จะเดินแต้มคูยุทธวิธีอย่างไร ก็ต้องเร่งเครื่อง มีดีต้องอวด มีของดีใหม่ๆก็ต้องโชว์ จุดใดที่ขาดตกบกพร่องก็ต้องทบทวน แก้ไขและพัฒนาโดยเร่งด่วน เพื่อรับทัพนักท่องเที่ยวและร่วมแรงร่วมใจกันกระตุ้นเศรษฐกิจเชียงรายด้วยศักยภาพด้านการท่องเที่ยว
ผมเขียนต้นฉบับนี้ขณะที่เรือสำเภาอิตาลีจะเทียบท่าภูเก็ต สุโขทัย กำลังชูธงลอยกระทงโลก หมูเด้งก็เด้งหน้าเด้งหลังอยู่เขาเขียวชลบุรี ขณะที่เชียงรายบ้านเรามีแต่ข่าวฟื้นฟูเยียวยาน้ำท่วมไม่จบไม่สิ้น… ก็เลยใจไม่ดี
งานดอกไม้สวยๆงามๆระดับอินเตอร์ที่ทั้งอบจ.เชียงราย และเทศบาลนครเชียงรายบูมๆคู่ขนานกันมาทุกช่วงปลายปี ก็ต้องเร่งตีปี๊บได้แล้ว ได้แค่ไหนแค่นั้น คนเชียงรายติดตามและให้กำลังใจไม่ทอดทิ้งกันครับ..
